این روزها رقابت سنگین بین اپراتورهای بزرگ کشور در راه‌اندازی سایت‌های مخابراتی 5G است و هر هفته خبری از رونمایی از یک سایت جدید در…
این روزها رقابت سنگین بین اپراتورهای بزرگ کشور در راه‌اندازی سایت‌های مخابراتی 5G است و هر هفته خبری از رونمایی از یک سایت جدید در منطقه‌ای از یکی از شهرهای کشور شنیده می‌شود. اما در این میان هیچ تحول خاصی در زمینه اینترنت ثابت دیده نمی‌شود و تعداد کاربران آن در کشور روزبه‌روز کمتر و کمتر می‌شود.
بیشتر کاربران ایرانی متولد دهه‌های 50، 60 و 70، اولین ملاقات خود با اقیانوس بی‌کران اینترنت را پس از شنیدنی مقدمه‌ای با نوای قیژو ویژهای اتصال مودم‌های Dial-up تجربه کردند و بعدها که اینترنت ADSL از راه رسید تصور می‌کردیم که این نهایت سرعت اتصال است و بسیاری از رویاهامان برآورده شده است.
راهی که تنها با همان کفش‌های ابتدایی پیمودیم
طی سال‌ها، اینترنت به‌اصطلاح پر سرعت که از طریق خطوط تلفن ثابت و در ابتدا با سرعت 64 کیلوبیت بر ثانیه ارائه می‌شد به سرعت‌هایی تا 16 مگابیت بر ثانیه برای کاربران عادی رسید ولی نکته مهم در مورد این خطوط معضلات فراوانی است که برای ثبت نام و اشتراک یکی از اپراتورهای فعال در کشور وجود دارد.
اگر این روزها برای دریافت اینترنت ثابت با شرکت مخابرات ایران یا یکی دیگر از شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت ثابت تماس بگیرید، باید فرد بسیار خوش‌شانسی باشید تا به مرحله دریافت اینترنت روی خطوط خود برسید. در این حالت یا باید در شهر و منطقه‌ای زندگی کنید که بستر مخابراتی جدید و با پتانسیل بالایی دارد یا از بندهای برای جلو افتادن در صف اختصاص اشتراک استفاده کنید تا بتوانید مجوز رانژه یک خط و اینترنت ADSL را دریافت کنید.
در واقع در تماس با اپراتورها در بیشتر شهرهای کشور پاسخ پیش‌فرض این است که نام شما در لیست انتظار ثبت شده و به‌محض اختصاص فضای خالی، شرایط اتصال به شبکه را فراهم می‌کنیم؛ وعده‌ای که گاهی اوقات چندین ماه به طول می‌انجامد.
