پروتکل DHCP مخفف شده عبارت Dynamic Host Configuration Protocol می باشد. به زیان ساده پروتکل DHCP , به‌صورت اتوماتیک و از پیش مشخص شده، وظیفه اختصاص IP و تنظیمات دیگری مثل: Subnet Mask و Default Gateway به دستگاه‌هایی که درخواست می‌کنند را دارد.
از پروتکل DHCP زمانی استفاده می‌شود که تعداد کلاینت‌های موجود در شبکه زیاد باشد و نخواهید برای تنظیم IP Address هر کامپیوتر به محل آن مراجعه کنید. مسلماً در شبکه‌هایی با تعداد کلاینت‌های بالا این کار منطقی نیست.
با مثالی قصد داریم به شما نشان دهیم که استفاده از پروتکل DHCP در راحتی کار شما چقدر تاثیرگذار است. تصور کنید شبکه ای با 50 کلاینت دارید و نیاز دارید تنظیمات IP را برای تک تک این 50 کلاینت انجام دهید و یا ممکن است مشکلی در شبکه تان ایجاد شود یا بخواهید تغییری در شبکه دهید، در صورت استفاده از پروتکل DHCP دیگر نیازی نیست این تنطیمات را به صورت تکی برای 50 سیستم انجام دهید.
عملکرد این سرویس چگونه است؟
پروسه درخواست IP به این صورت است که یک Query از جانب pc-1 ارسال می‌شود که به این Query در اصطلاح فنی DHCP Discoveries گفته می‌شود.
