تکنولوژی سوئیچ‌های شبکه
درحالی‌که امکانات و قابلیت‌های سوئیچینگ در اغلب شبکه‌ها از جمله ATM و Token Ring وجود دارد، بااین‌حال امروزه بهره‌گیری از سوئیچ‌های اترنتی معمول‌تر است.
برای مثال، سوئیچ‌های اترنتیِ Mainstream قادر به پشتیبانی از سرعت‌های Gbps به‌ازای هر لینک هستند؛ درحالی‌که سوئیچ های سطح بالایی که در مراکز داده‌ای بکار گرفته می‌شوند، غالباً قادر به پشتیبانی از سرعت‌های 10 Gbps می باشند.
نقش سوئیچ‌ها در برپاسازی شبکه‌های بی‌سیم
سوئیچ‌های شبکه‌ای قادر به پشتیبانی از تقریباً همه‌گونه دستگاه و وسیله‌ای ارتباطی هستند. به‌طوری که برای دستگاه‌های اترنتی، قادر به تأمین سازی چهار یا هشت کانکشن هستند؛ حال‌آنکه سوئیچ‌های که در شرکت‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرند، می‌توانند 32 تا 128 کانکشن را پشتیبانی نمایند.
علاوه بر این، امکان مرتبط و متصل سازی سوئیچ ها به یکدیگر نیز وجود دارد. این کار تحت روشی موسوم به daisy chaining صورت می پذیرد و به موجب آن شمار بتدریج بیشتری از دستگاه ها و وسائل ارتباطی به یک شبکه ی LAN افزوده می گردد.
سوئیچ‌های مدیریت شونده و غیر مدیریت شونده
سوئیچ‌های شبکه‌ای معمولی همچون سوئیچ‌هایی که در روتر کاربران خانگی وجود دارند، به‌جز اتصال به برق، نیازمند هیچ‌گونه پیکربندی خاصی نمی‌باشند؛ حال‌آنکه سوئیچ‌های گران‌قیمت‌تری که استفادۀ شرکتی دارند و می‌توانند قابلیت‌های به‌مراتب سطح بالاتری ارائه کنند،
از قابلیت کنترل و مدیریت شوندگی برخوردارند. از جمله آنها می‌توان به SNMP monitoring، link aggregation و QoS اشاره کرد.
سوئیچ‌های مدیریت شوندۀ مرسوم، بر مبنای کنترل‌پذیری و از طریق واسط‌های خط فرمانی به سبک یونیکس ساخته می‌شوند.
درهرحال، در خصوص این‌گونه سوئیچ‌ها می‌توان به سوئیچ‌هایی موسوم به smart switch اشاره کرد که غالباً موردتوجه شرکت‌های نوظهور و رده میانی هستند. این سوئیچ‌ها همچون روترهای خانگی از واسط‌هایی وب محور پشتیبانی می‌نمایند.
