این توپولوژی توسط شرکت IBM اختراع شد به همین دلیل است که این توپولوژی بنام IBM Tokenring مشهور است. در این توپولوژی کلیه کامپیوترها به گونه‌ای به یکدیگر متصل هستند که مجموعه آنها یک حلقه را می سازد.
کامپیوتر مبدا اطلاعات را به کامپیوتری بعدی در حلقه ارسال نموده و آن کامپیوتر آدرس اطلاعات را برای خود کپی می‌کند، آنگاه اطلاعات را به کامپیوتر بعدی در حلقه منتقل خواهد کرد به همین ترتیب این روند ادامه پیدا می‌کند تا اطلاعات به کامپیوتر مبدأ برسد.
سپس کامپیوتر مبدأ این اطلاعات را از روی حلقه حذف می‌کند. در مدل فوق هر گره به دو و فقط دو همسایه مجاور خود متصل است.
پیام‌ها در این نوع شبکه
در یک‌جهت از گره‌ای به گره دیگر انتقال می‌یابند وقتی گره‌ای پیام را در یافت می‌کند ابتدا نشانی مقصد آن را بررسی می‌کند اگر نشانی پیام با نشانی گره یکسان باشد گره پیام را می‌پذیرد در غیر این صورت سیگنال را از نو تولید و پیام را برای گره بعدی ارسال می‌کند.
این تولید مجدد سیگنال به شبکه‌های حلقوی امکان می‌دهد که فواصل بزرگ‌تری را نسبت به شبکه‌های ستاره‌ای و خطی پوشش دهند این حلقه را می‌توان به‌گونه‌ای طراحی نمود تا گره‌های خراب یا ناقص نیز نادیده انگاشته شوند. اما افزودن گره‌های جدید به دلیل بسته‌بودن حلقه دشوار است. معمولاً از این توپولوژی در محیط‌های WAN استفاده می‌شود.
مزایای توپولوژی RING
کم‌بودن طول کابل
طول کابلی که در این مدل بکار گرفته می شود ، قابل مقایسه به توپولوژی BUS نبوده و طول کمی را در بردارد. ویژگی فوق باعث کاهش تعداد اتصالات ( کانکتور) در شبکه شده و ضریب اعتماد به شبکه را افزایش خواهد داد. نیاز به فضائی خاص جهت انشعابات در کابل‌کشی نخواهد بود
به دلیل استفاده از یک کابل جهت اتصال هر گره به گره همسایه‌اش، اختصاص محل‌هایی خاص به‌منظور کابل‌کشی ضرورتی نخواهد داشت.
مناسب جهت فیبر نوری
استفاده از فیبر نوری باعث بالارفتن نرخ سرعت انتقال اطلاعات در شبکه است. چون در توپولوژی فوق ترافیک داده‌ها در یک‌جهت است، می‌توان از فیبر نوری به‌منظور محیط انتقال استفاده کرد.
در صورت تمایل می‌توان در هر بخش از شبکه از یک نوع کابل به‌عنوان محیط انتقال استفاده کرد. مثلاً” در محیط‌های اداری از مدل‌های مسی و در محیط کارخانه از فیبر نوری استفاده کرد.
معایب توپولوژی RING
- اشکال در یک گره باعث اشکال در تمام شبکه می‌گردد
- در صورت بروز اشکال در یک گره، تمام شبکه با اشکال مواجه خواهد شد و تا زمانی که گره معیوب از شبکه خارج نگردد، هیچ‌گونه ترافیک اطلاعاتی را روی شبکه نمی‌توان داشت.
- اشکال‌زدایی مشکل است
- بروز اشکال در یک گره می‌تواند روی تمام گره‌های دیگر تأثیرگذار باشد. به‌منظور عیب‌یابی می‌بایست چندین گره بررسی تا گره موردنظر پیدا گردد.
- تغییر در ساختار شبکه مشکل است
- در زمان گسترش و یا اصلاح حوزه جغرافیائی تحت پوشش شبکه، به دلیل ماهیت حلقوی شبکه مسائلی به وجود خواهد آمد و افزودن گره‌های جدید به دلیل بسته‌بودن حلقه دشوار است.
- توپولوژی بر روی نوع دستیابی تأثیر می‌گذارد.
- هر گره در شبکه دارای مسئولیت عبوردادن داده‌ای است که از گره مجاور دریافت داشته است. قبل از اینکه یک گره بتواند داده خود را ارسال نماید، می‌بایست به این اطمینان برسد که محیط انتقال برای استفاده قابل‌دستیابی است
- این توپولوژی نیز مانند باس در صورت قطع‌شدن کابل در مسیر با مشکل Down شدن شبکه مواجه است
